Een goed voornemen

Misschien een beetje vroeg. Ach nee, het is nooit te vroeg voor goede voornemens.
Maar ik heb dus een goed voornemen. Waarschijnlijk heb ik er wel meer maar deze springt er voor mij even uit nu.

Mijn goede voornemen vanaf nu is om geen aandacht, tijd en moeite meer te steken in mensen het niet waard zijn. Zo. Dat is eruit.Het klinkt misschien een beetje cliché, maar ik denk dat het toch iets is wat je eerst aan den lijve moet ondervinden, wil je weten waar je het over hebt.
Zo heb ik dus twee vriendinnen, nou vriendinnen… kennissen is misschien beter. Het zijn van die typetjes die beste vriendinnetjes met elkaar zijn en daar eigenlijk genoeg aan hebben. Toch hebben ze nog wat andere mensen om zich heen verzameld die allemaal graag met ze omgaan. Ook ik ging graag met ze om, al heb ik ook vaak het gevoel gehad alsof ik er niet helemaal bij hoorde omdat ze toch andere interesses hebben dan ik en vaak praten over dingen die ik niet ken. (animé en dat soort stuff).
Nu kan ik daar prima mee leven, vaak zat is het ook wel heel gezellig. Maar nu dit:
Ik ben een beetje een organisatorisch typetje. Ik vind het leuk om leuke uitjes te bedenken en op te zetten. Een beetje een regelnicht ben ik ook wel.
Nu is het helaas zo dat de moeite die ik erin stop, ik niet van ze terug krijg. Ik organiseer bijvoorbeeld iets en als ik het er met ze over heb zijn ze op het eerste gezicht heel enthousiast. Dus wordt ik nog enthousiaster voor het organiseren van mijn plannetje. Leuk leuk leuk. Maaaarrrrrrr. Als ik dan bezig ben met organiseren en ik stuur ze een mail/appje/ik spreek ze even aan/etc. dan krijg ik vaak géén reactie meer en moet ik ze echt achter de vodden aan zitten om van ze te horen hoe en wat. Dit is niet erg als het één keer gebeurt maar als het vrij regelmatig gebeurd wordt het toch wel ergerlijk.
Zo zou ik vandaag een etentje organiseren, ging niet door want vriendin X had geen geld, prima. Dan maar bij iemand thuis wat drinken of zo. Ook goed. Het ging er ten slotte om een soort afscheidsbijeenkomst te houden omdat vriendin X in het buitenland gaat studeren. Als X dan de avond voor de afgesproken datum laat weten dat ze later komt omdat ze eerst nog naar de bios wil, is voor mij echter de maat vol. Ik ben er klaar mee. Dus dat heb ik ze ook haarfijn uitgelegd. Helaas heb ik ook dáár weer geen reactie op gekregen… maar ja wat kun je ook verwachten…
Maar gevolg is echter wel dat ik me rot voel omdat ik dit tegen ze heb moeten zeggen… en ik wil niet graag de boeman zijn.

Dus… wat leren we hiervan?

Advertentie