Boyzone @ Metro Radio Arena Newcastle

Zoals jullie weten ben ik afgelopen weekend naar Newcastle gegaan zodat ik naar het concert van mijn favo band Boyzone kon.
Hier een verslagje van mijn reis:

Vrijdag 13 – 12 – 2013
Om 10:10 uur namen mijn moeder en ik de bus naar het lokale treinstation. Even later sleepten we onze grote koffers (gelukkig op wieltjes) de trein uit, het perron in Nijmegen op. Aangezien we toch even moesten wachten op onze volgende trein haalden we een lekker warm drankje bij Starbucks. Ik had een heerlijke warme chocolade-melk met slagroom en karamel. Met een warme beker in onze hand liepen we naar de volgende trein. NS treinen zijn niet heel handig als je met een zware koffer een trap op/af moet… Maar goed uiteindelijk zaten we dan, koffers naast ons, Starbucks beker voor ons. Zo konden we de tijd wel even doorkomen tot Amsterdam!

 

In Amsterdam aangekomen stapte we over op de trein naar Beverwijk. Helaas was het toch echt vrijdag de 13e en dat moesten we toch even merken. De trein waar we in zaten bleef na een paar stations al stil staan… hij ging gewoon niet verder! De motor ging uit, de lampen gingen uit… Ik begon me toch zorgen te maken of we onze volgende aansluiting wel zouden halen en of we wel op tijd in de haven zouden komen om onze boot te halen… maar na een half uurtje ging de trein weer verder. Maar niet voor lang… bij het volgende station werd omgeroepen dat we over moesten stappen op een andere trein. Een trein die kort daarna zou vertrekken en aan de andere kant van het station stond… Niet ideaal dus. Dus wij rennen met onze koffers. Ik struikelde nog ergens over en ging bijna op mijn gezicht, maar ik herstelde mezelf en haalde de trein zonder kleerscheuren.
Uiteindelijk waren we toch nog op tijd voor onze volgende aansluiting en na een korte wandeling waren we ook nog ruim op tijd om in te checken voor onze boot!

Aangekomen op de boot werd ons allerlei kortingscoupons voor make-up aangeboden die je aan boord kon kopen, ook kregen we nog chocolaatjes en konden we nog drank proeven. Dat laatste hebben we maar niet gedaan. Aangekomen in onze hut zagen we pas echt hoe klein zo’n hut eigenlijk is.. twee eenpersoonsbedden met een minitafeltje ertussen. Een klein kaptafeltje, een kapstok en een inie-mini badkamer. Op het kaptafeltje lagen een aantal brochures. Op één ervan stond dat het mogelijk was je hut te up-graden. Wij waren natuurlijk wel benieuwd naar die luxere hutten en wat dat dan wel niet zou kosten. Dus wij naar de gastenservice om het te vragen. Bleek het helemaal niet duur te zijn! Dus zonder ook maar een moment te twijfelen trokken we onze portemonnee en kochten we de upgrade. Snel haalden we onze koffers uit de hut en begaven ons vier verdiepingen hoger naar onze nieuwe hut. Daar werden we door een steward opgewacht die ons voorging naar onze hut. Onze Commodore De Luxe hut begaf zich in een privé gedeelte van het schip waar alleen mensen konden komen als ze een sleutel-kaart hadden voor de luxe hutten.
Toen we binnen kwamen in onze hut dachten we eerst dat er een vergissing was gemaakt. Het was zo mooi en groot! We hadden zelfs een eigen zithoek, een grote badkamer met allerlei leuke extraatjes (shampoo, zeepjes, conditioner, badmuts, vanity-set (oftewel make-up watjes, wattenstaafjes en een nagelvijl) en een klein naaisetje waarmee je je kleding zou kunnen repareren als dat nodig was), een tv, radio en twee grote ramen. Het uitzicht was echt adembenemend. We zaten vooraan op de boot! Net iets links van de punt van het schip en recht onder de brug van waar de kapitein ons naar onze bestemming zou brengen. Hoe gaaf is dat?! Daarnaast hadden we ook nog een minibar in onze hut waarvan de inhoud al bij de prijs was inbegrepen.
En daar hield het nog niet op! We hadden ook nog toegang tot een leuke lounge waar we onbeperkt koffie, thee, wijn, fris en hapjes konden nuttigen!
Nadat we heerlijk gegeten hadden in een van de restaurants van de boot en we de boot eens goed verkend hadden, gingen we al vroeg naar bed. Het reizen had ons echt uitgeput.

 

Zaterdag 14 – 12 – 2013
Na een uitgebreid ontbijt was het tijd om onze spullen weer in te pakken en de boot te verlaten. Helaas moesten we nog super lang wachten voor we door de douane en paspoortcontrole waren maar toen konden we eindelijk echt voet op Engelse bodem zetten! Na een korte busreis stonden we voor het centraal station van Newcastle. Ons hotel bevond zich daar recht tegenover! Het was een mooi victoriaans gebouw. We hadden een oude, maar mooie kamer met een houten vloer waardoor je iedere stap die je zette kon horen…
Na een middagje shoppen in Newcastle gingen we op zoek naar de Arena waar het concert zou zijn zodat ik die ’s avonds makkelijker kon vinden. Gelukkig was het niet ver weg!
Na het avondeten was het dan eindelijk zo ver: ik ging op weg naar het concert waar ik zolang over gedroomd had! Aangekomen bij de Metro Radio Arena gaf ik meteen een boel geld uit aan een hele grote berg souvenirs. Ik had er zolang voor gespaard, ik wilde alles eruit halen wat erin zat! Dus met drie tassen vol shirts, sjaals, foto’s etc., een beker cola en een bakje met verse mini-donuts, begaf ik me naar de zaal.
Toen ik uiteindelijk op mijn plaats zat was ik zo blij! Ik zat op de achtste rij vanaf het podium en ik kon alles zo goed zien! Na een leuk voorprogramma moesten we nog even wachten  maar daar waren ze dan eindelijk: De boyz! Het concert was geweldig! Ze speelde ene combi van hun oude hits en hun nieuwere nummers. Het was zo leuk om de mannen eindelijk in het echt te kunnen zien en te kunnen zien hoeveel plezier ze samen op het podium hebben. Het zijn echt geweldige entertainers.
Een emotioneel en mooi gedeelte was het stuk toen ze aan een tafeltje op het podium gingen zitten om te drinken op hun overleden bandlid Stephen Gately. Het geschreeuw, gegil en gejuich in het publiek maakte wel duidelijk dat Stephen nooit vergeten zal worden.

Het concert was voorbij voor ik het wist maar dat was nog niet het einde van mijn Boyzone-avontuur. Later die avond ging ik nog naar de afterparty waar Shane Lynch een dj-set zou spelen en er een meet en greet zou zijn. Het was heel… bijzonder om me te mengen in het uitgaansleven in Newcastle. En nog best gevaarlijk ook…! Ik heb het zelf niet gezien maar mijn moeder was getuige van een vechtpartij in de club waar de afterparty was. Ik heb wel nog een uitsmijter zien lopen waarvan de mouw van zijn witte blouse onder het bloed zat!
Maar, het was wel heel gaaf om Shane van zo dichtbij te kunnen zien! Ook heb ik nog een Engels meisje ontmoet dat ik ken via Deviantart en een andere Nederlandse fan. Op een gegeven moment werd ik toch wel erg moe en was ik het allemaal een beetje beu. Gelukkig was de dj-set kort daarna afgelopen (na dik een uur…) en was het tijd voor de meet en greet!
Het was zó gaaf om Shane Lynch even te kunnen ontmoeten! Hij heeft een mooie foto die ik bij het concert gekocht had voor mij gesigneerd, de tatoeage op mijn arm uitgebreid bekeken (hij is dol op tattoos en die van mij is een songtekst van Boyzone) en ik mocht zelfs een foto met hem maken!

Op onze weg terug naar het hotel hebben we onze ogen uitgekeken. Laten we zeggen dat het programma Geordie Shore niet overdreven is! De jongens hebben allemaal model bodybuilder en de meisjes hebben rokjes aan die zo kort zijn dat hun billen eronderuit komen… Vanuit ons hotel konden we de taxiplaats zien bij het station en de rij die daar voor stond was echt super super lang! En geen van de mensen droeg een jas terwijl het toch heel koud was buiten!
Het was een lange dag geweest dus rond een uur of 3 ging ik toch maar slapen.

 

Zondag 15 – 12- 2013
Onze laatste dag in Newcastle brak alweer aan. Na een heerlijk ontbijtje gingen we nog even terug naar onze kamer om onze spullen in te pakken en om nog even te slapen. Om twaalf uur moesten we uitchecken. Gelukkig konden we onze bagage daar achterlaten zodat we zonder onze (inmiddels nog zwaardere) koffers nog even de stad in konden. Na een paar uurtjes winkeltjes kijken, haalden we onze spullen op uit het hotel en namen we de bus naar de haven. Bij het inchecken hebben we meteen onze hut maar weer ge’upgrade. Helaas was deze boot iets minder luxe, dus geen lounge, maar we hadden wel champagne in onze hut en het eten aan boord was echt nóg beter en uitgebreider dan het eten dat we aan boord van de andere boot hadden.

Aan boord heb ik natuurlijk nog even gebruik gemaakt van het feit dat je er tax-free kunt shoppen. Dus kocht ik een lekker geurtje voor mijn vriend en een lekker geurtje (Chanel <3) voor mezelf.
Die nacht hadden we een super onrustige zee… we zaten op de 8ste verdieping (de eerste drie zijn onder water, dus eigenlijk zou het ongeveer de vijfde verdieping zijn) en de golven kwamen tegen onze ramen aan! We konden echt voelen hoe de boot uit het water omhoog getild werd en daarna met een knal weer terug op het water kwam! Die nacht hadden we dus niet echt kunnen slapen… midden in de nacht waren mijn moeder en ik allebei wakker en genoten we nog wat van de chocolaatjes die we in Engeland gekocht hadden terwijl we Sesamstraat keken… Ja echt… om vijf uur in de ochtend.

16 – 12 – 2013
Gelukkig hadden we reispilletjes genomen dus konden we zonder misselijkheid genieten van een uitgebreid ontbijt. Uitgeput verlieten we later de ochtend de boot, gingen door de paspoort controle en werden buiten opgewacht door mijn vader die ons kwam ophalen. Ik was zo blij dat ik niet terug hoefde met de trein! Ik was echt zo moe… Dus toen ik twee uur later thuis kwam, dumpte ik mijn koffer in gang, nam ik een snelle douche en kroop mijn bedje in. Rond vijf uur kwam mijn vriendje thuis om mij wakker te maken met een prachtige bos bloemen! En hij had ook nog het hele huis opgeruimd en schoongemaakt terwijl ik weg was! Hoe fijn is het om zo thuis te komen!

Ik kan terug kijken op een geweldige vakantie!

Advertentie