Advertentie

Doelen an update~!

Hierbij nog een update over mijn doelen van januari en meteen een beginnetje met een lijst van doelen voor februari.

Januari
1. Werken aan mijn blessures zodat ik er hopelijk snel vanaf ben.
Ik mag het paardrijden langzaam opbouwen en ik mag beginnen met fitnessen! Jeej!! Zo blij!
2. Geen energie meer steken in mensen die het niet waard zijn/er niks voor teruggeven/mij niet serieus nemen
Ehm… een missertje gemaakt, maar no biggie. 🙂
3. Stage contract laten ondertekenen
De afspraak om het op school te laten ondertekenen is gemaakt voor komende donderdag, dus als het goed is is dat binnen deze maand gedaan. 🙂
4. Zo mogelijk weer beginnen met sporten.
Vrijdag weer paardrijden en volgende week beginnen met fitnessen.
5. Mijn tentamens halen.
Mijn eerste voldoende is binnen! Ik heb deze week nog twee tentamens. En ik heb er vorige week een gehad waar ik het cijfer nog niet voor terug heb. Dus dat is nog even spannend! Ik heb pas 1 van de 4 cijfers terug…
6. Wat meer op mijn eetpatroon gaan letten, wat inhoudt: minder snoepen…
Ehm… ik zal hier niet teveel over zeggen. Haha…

 

Februari
– Beginnen met stage
– De cijfers van mijn tentamens terug krijgen
– hopen op voldoendes
– Geen energie meer steken in mensen die het niet waard zijn/er niks voor teruggeven/mij niet serieus nemen
– Mijn nieuwe werkzaamheden op het werk onder de knie krijgen. (Jaa ik kom op een andere afdeling te werken, ik heb er best wel zin in.)
– Het volhouden om iedere week te gaan fitnessen. (Ik ben zo bang dat ik het saai vind. xD)

 

Zo, dit is het voorlopig weer even. 😀

 

 

Hipster Disney Princess

Ik vind deze zo leuk! xD
Hij heeft vast ook iets van een boodschap ofzo… maar goed…

Doelen: update!

Zo, het einde van de maand komt zo langzaamaan al in zicht en het leek mij een mooi moment om eens op mijn doelen terug te kijken:

Januari
1. Werken aan mijn blessures zodat ik er hopelijk snel vanaf ben.
Ik ben er druk mee bezig en het gaat al stukken beter! Als het zo door gaat kan ik na volgende week beginnen met het afbouwen van de fysiotherapie. Jeeeeej!
2. Geen energie meer steken in mensen die het niet waard zijn/er niks voor teruggeven/mij niet serieus nemen
Tot nu toe is dit doel ‘behaald’. Ik houd het best lekker vol en het bevalt me prima. 🙂 Het scheelt een boel energie en ergernissen.
3. Stage contract laten ondertekenen
Done. Of althans, op stage. Nu op school nog laten ondertekenen en dan is het klaar.
4. Zo mogelijk weer beginnen met sporten.
Vorige week begonnen, maar vanwege een of ander vaag virus heb ik deze week helemaal niks kunnen doen… dus volgende week weer beter. 🙂
5. Mijn tentamens halen.
Ik zit er nog midden in dus ik kan hier nog niets over zeggen.
6. Wat meer op mijn eetpatroon gaan letten, wat inhoudt: minder snoepen…
Ehm… wat zal ik zeggen… het gaat met vlagen. Dan snoep ik een dag niks en dan betrap ik me met een zak m&m’s op de bank… (nu dus… xD )

 

Al met al gaat het niet verkeerd dus. 🙂

Sonneveld

Zo, ik ga er toch maar even voor zitten om een beschrijving te geven van mijn dagje theater.
Samen met mijn beste vriend, zijn ouders en zijn opa en oma gingen we naar de musical Sonneveld. Het theater was best klein en gevestigd in een kerk. Wat wel echt super mooi was. We zaten op de tweede rij en dankzij de kleine zaal zaten we echt super dicht bij het podium.

Het was een ontzettend mooie voorstelling. Er waren maar zes acteurs en het decor was ook klein en bescheiden gehouden, wat de voorstelling een heel intiem karakter gaf. Alle acteurs waren echt super getalenteerd en konden zo mooi zingen!
De show ging niet alleen over de liedjes die Wim Sonneveld gezongen heeft, maar ging ook over zijn leven en zijn relaties. Hij had twee relaties tegelijk met verschillende mannen. Dit kwam ook terug in de voorstelling. Eén van de twee mannen was een jonge kerel en hij was knap!! Het maakte het zitten op de tweede rij nog wat extra leuk!

Sonneveld werd gespeeld door Tony Neef. Een getalenteerde man die ook al stemmen heeft ingesproken bij verschillende animatiefilms. Denk aan: Pokémon (prof. Oak en pokédex), Hercules (Hercules) en Dinosaur (Aladar) en hij deed de nasynchronisatie van Professor Krinkel in Harry Potter (super cool!). Hij speelde super goed als Sonneveld! Zijn acteerwerk was super en zijn zang… wow zijn zang… Tijdens het laatste nummer, ‘Het Dorp’, stroomde de tranen over mijn wangen van ontroering. (Dat is het nummer dat je als laatste hoort in de clip die ik eerder geplaatst had.)

Voor degene die niet bekend zijn met zijn repertoire, de serie ‘Moeder, ik wil bij de revue’ is echt een aanrader en heeft nummers van Sonneveld. Het is echt een super leuke serie en de muziek is ook awesome. 😛

Musical Sonneveld

Gisteren ben ik naar de musical Sonneveld geweest. Het was echt prachtig! Er volgt snel een meer uitgebreid verslag!

My life, an update!

Hee guys,
De afgelopen paar dagen even niks van me laten weten dus ik vond het tijd voor een grondige update!

Ik heb nieuwe sportschoenen en ik ben er super blij mee, ze zijn zo pretty! Nu nog hopen dat ik binnenkort weer mag sporten… ik mag morgen wel weer rustig aan gaan paardrijden, jeej!

Ik heb afgelopen week ook mijn live cd van het Boyzone concert gekregen! Helaas niet van het concert waar ik zelf bij was, maar dat mag de pret niet drukken! Ook zit er een dvd bij van de vorige tour, waarvan ze de dvd nooit eerder hebben uitgebracht. Ik moet hem nog zien maar ik ben super benieuwd!

Vandaag had ik de laatste lesdag van mijn Minor  ‘Tussen Gevoel en Verstand’, een minor gericht op verschillende interventies in de psychologische hulpverlening waaronder mindfulness.
Als reflectie opdracht ter afsluiting van het afgelopen half jaar moesten we een plaatje uitzoeken die voor ons iets over het afgelopen half jaar zei. Ik had onderstaande afbeelding van een kathedraal gekozen voor de rust die ik gevonden heb. (Al denk ik dat die rust tijdelijk is… hahaha ik voel de tentamenstress nu ook al) Dus echt kloppend is het niet… echt niet. Maar ik vond het plaatje wel mooi.

 

 

 

Na school meteen door naar mijn toekomstige stageplaats om nog wat dingetjes door te spreken. Helaas mistte ik toen ik daar klaar was nét de bus waardoor ik een half uur in een bushokje moest wachten… gelukkig zat er wel een gezellig brugklasser naast me met wie ik een praatje kon aanknopen. Nadat de bus me naar het treinstation had gebracht, had mijn trein (uiteraard) vertraging, dus vond ik wel dat ik een lekker bekertje warme chocolade melk verdient had. Hij was belachelijk duur voor een bekertje warme melk met chocolademelk poeder maar hij smaakte niet verkeerd!

Toen ik thuis kwam lag er een mooie enveloppe op de deurmat van Mostcutest.nl met mijn bestelde tapejes, luckystar papier, stickers en memoblaadjes.

Dus, dat was de update wel zo’n beetje… Het gaat momenteel best redelijk met mijn rug- en enkelblessure, al vind ik dat een beetje eng om te zeggen… nu nog maar even mijn oefeningen doen en ondertussen Geordie Shore kijken. Jeej!

Hierbij nog een fotootje van Marie!

t

Gevangen in Gedachten – Fragment

Hoofdstuk x

Rens zette het glas aan zijn lippen en genoot van het koude bier. Vanavond wilde hij even alles vergeten. Even zorgeloos zijn, zonder herinneringen. Hij dronk het glas in een paar korte teugen snel leeg, zette het op de bar en gebaarde naar de barman dat hij een nieuw glas wilde. Zijn vrienden hadden geleerd er maar niks over te zeggen als Rens weer eens een van zijn buien had. Ze lieten hem maar gewoon zijn ding doen en deden net als normaal bij een avondje uit. Rens wilde op zo’n avond even ‘gewoon’ zijn. Niet langer vol zitten met zorgen, met nachtmerries, gewoon even de pijn vergeten. Hij wilde vrij zijn!
Terwijl hij van zijn bier dronk, luisterde hij naar de verhalen van zijn vrienden. Ze bespraken allerlei alledaagse zaken als werk, studie en de laatste voetbalwedstrijd. Rens vond het allemaal prima. Hij luisterde gewoon. Zelf had hij niet echt iets te zeggen. Hij genoot van zijn biertje en van de aanwezigheid van zijn vrienden.

Al snel merkte hij dat de alcohol zijn werk begon te doen. Zijn grenzen begonnen te vervagen. Hij genoot met volle teugen van de drukte om hem heen, de luide muziek, de dansende lichamen. Hoewel hij tot dan toe vanaf de bar had toegekeken, voelde hij ineens de drang om mee te doen. Hij gooide de laatste slokken bier naar binnen en stond op van zijn kruk. ‘Kom,’ zei hij. ‘dansen.’ Zonder op zijn vrienden te wachten liep hij naar de dansvloer en mengde zich in het feestgewoel. Zijn vrienden keken elkaar even verbaasd aan, haalde hun schouders op en volgde Rens naar de dansvloer. Rens ging ondertussen al helemaal op in de muziek en was alles om hem heen vergeten. Alleen de muziek en de bewegingen van zijn lichaam deden er nog toe. Hij bewoog mee op het ritme van de muziek en had even geen oog meer voor wat er om hem heen gebeurde. Als in trance ging hij mee met de ambiance. Tot er plots een bekend gezicht voor hem op dook. Tot zijn schrik merkte hij dat zijn hart een klein sprongetje maakte en hij blij was haar te zien… Een fractie van een seconde waren de zorgen terug, tot hij besloot dat het er niet toe deed, niet nu. Nu kon alles. Hij keek het meisje met een glimlach aan, ze lachte terug en hij merkte hoe een warm gevoel zich door zijn lichaam verspreidde. Al dansend kwamen de twee steeds dichter bij elkaar. Rens voelde hoe de emoties door zijn lijf raasde. Een en al adrenaline leek zich van hem meester te hebben gemaakt terwijl hij dichter en dichter op Emma toe kwam. Ze spraken niet met elkaar, hun lichamen zeiden genoeg. Hij keek haar diep in de ogen en had het gevoel alsof hij verdwaald raakte in haar blik.

Later die nacht lag Rens in bed, hij wist al bijna niet meer hoe hij thuis gekomen was. Maar dat deed er niet toe. Hij dacht terug aan de afgelopen avond. Hij had met volle teugen genoten. Met een goed gevoel dacht hij terug aan Emma. Hij zou nooit met haar gedanst hebben als hij niet dronken was geweest bedacht hij zich met een glimlach om zijn mond. Ach wat deed het er nog toe. Het was leuk geweest en daar ging het om. Nog voor hij verder over dingen na kon denken viel hij in een diepe slaap. En dit keer was het een droomloze slaap.

Snail Mail!

Jeej, mijn allereerste Snail is af! Ik ben er stiekem best wel tevreden over.
Ik vond het in het begin wel lastig… op internet zie ik zo’n mooie kunstwerkjes voorbij komen en zo creatief vind ik mezelf nou niet… maar goed ik heb toch mijn best gedaan en voor mijn gevoel is hij best leuk geworden. 🙂
Ik heb er allerlei kleine dingetjes bij gedaan: thee, tags, stickers, mooie plaatjes, belletjes en een origami bloem. (Helemaal zelf gevouwen, jeej!)
Dus, nu er nog achter komen hoeveel postzegels er op moeten en dan kan mijn eerste Snail de deur uit!

Echte mannen eten geen kaas – Maria Mosterd

Bron afbeelding

Gisteren zag ik dit boek in de boekhandel liggen. Ik had er wel eens van gehoord en ik was wel benieuwd. Het boek was afgeprijsd naar de extreem lage prijs van 2 euro, dus kon ik hem natuurlijk niet laten liggen. Het boek was misschien wel wat beschadigt maar ach.. voor die prijs nam ik dat wel voor lief.

’s Avonds meteen begonnen, ik was zo nieuwsgierig dat ik het eigenlijke boek dat ik aan het lezen was aan de kant legde voor dit boek. Het verhaal verteld over Maria, een meisje dat toen ze twaalf was geronseld werd door een loverboy. Vervolgens beschrijft ze hoe de vier jaren die ze in zijn handen was eruit zagen en hoe ze vervolgens van hem loskwam.

Ik vond het best een heftig verhaal om te lezen, al was ik geen groot fan van de schrijfstijl. Iets aan de schrijfstijl vond ik ‘kinderlijk’, ik denk dat dat met de zinsopbouw te maken had… maar goed. Al met al geen verkeerd boek om te lezen. Ik had het dan ook in één avond uit. Hoewel ik wel constant benieuwd was hoe het verhaal verder zou gaan, vond ik het toch niet écht spannend. Ach het was heus geen slecht boek, maar een goed boek was het ook niet…

Voor het schrijven van dit blog heb ik even nog wat informatie op gezocht over het boek en kwam ik er achter dat er wordt getwijfeld aan de waarheid van het verhaal. Tja, de dingen die erin gebeuren zijn soms inderdaad nogal onwaarschijnlijk maar ach. Het brengt het fenomeen ‘Loverboys’ wel goed onder de aandacht en dat is in mijn ogen toch ook belangrijk. 
Hoewel de waarheid van dit verhaal dus te bediscussiëren valt, is het toch geen slecht verhaal.

Mijn conclusie:
Geen denderend boek (ook zeker niet slecht), matige schrijfstijl, maar toch en redelijk ‘spannend’ verhaal.