Jullie zullen wel gemerkt hebben dat ik de laatste tijd niet meer zo actief ben geweest op mijn blog. Dat zal wel met de vakantie gemaakt hebben, denk ik zo. Dus ik ga proberen om weer wat meer te bloggen. 😀
Het is eerste waar ik over wil bloggen is de voorstelling waar ik naar toe ben geweest. War Horse. Ik heb de show inmiddels al twee keer gezien. Ik vond het echt een prachtige show! Het was zo geweldig! Het verhaal gaat (heel heel kort gezegd) over een jongen (Albert) en zijn paard (Joey). Joey wordt door de vader van Albert verkocht aan het leger. Albert wil zijn paard terug vinden, dus gaat hij bij het leger om op zoek te gaan naar zijn Joey.
Het gaat over vriendschap, loyaliteit, doorzettingsvermogen, maar ook de uitzichtloosheid van de Eerste Wereldoorlog en de machteloosheid van de mensen wiens man/zoon/broer in de oorlog vochten.
De paarden in de show werden vertolkt door drie acteurs en een ‘pop’. Eén acteur speelde het hoofd van het paard en tilde de hele show ongeveer 8 kilo boven zijn hoofd. Eén acteur speelde ‘Heart’ van het paard en één acteur speelde ‘Hind’, deze acteurs droegen ieder 40 kilo op hun rug en schouders en dat was alleen het paard, laat staan als er nog een ruiter op zat.
Ik vond het zo knap hoe ze dat deden! De paarden leken… ‘echt’. Alles aan het paard, de lichaamstaal, de kleine beweginkjes van de oren, de ademhaling, de geluiden, prachtig en ontzettend realistisch.
En alles werd door de acteurs synchroon gedaan, zonder dat ze met woorden met elkaar communiceerden.
[Het zwarte paard heet Topthorn en het bruine paard is Joey.]
Bron afbeelding.
Fairytales of my life 
Ziet er idd heel echt uit zeg….. wauw!
Jaa het was echt heel bijzonder!
Die film is laatst op tv geweest, ik heb er maar een deeltje van gezien maar die schijnt ook wel goed te zijn.
Jaa ik heb van de film alleen de eerste helft gezien en wat ik ervan gezien heb was mooi. Binnenkort misschien toch ook eens de rest kijken…