Okee, het is niet allemaal geweldig op Netflix.
Er is zoveel keus dat ik gewoon niet weet waar ik moet beginnen. Dus keek ik dinsdag avond maar drie programma’s, maar wel van alle drie maar een klein stukje.
Ik begon met ‘De Zwanenprinses’, gewoon vanwege de nostalgie. Oh Mah Ghawd die liedjes, de awesomeness. En ik heb nog iets ontdekt dat ik vroeger nooit zo begreep. In het begin van de film als Derrek en Odette elkaar hebben ‘gevonden’ en Derrek roept ‘Regel de bruiloft!’ vraagt Odette hem simpel gezegd waarom hij met haar wil trouwen. Derrek reageert met ‘Je bent alles wat ik wil, je bent beeldschoon’, of iets in die strekking. Waarop Odette vraagt ‘En verder?’ ‘Verder??’ ‘Is schoonheid het enige wat telt?’ En het komt erop neer dat ze dan niet met hem wilt trouwen.
Wooojooooooowwww er zit gewoon een boodschap in dat schoonheid niet het belangrijkste is! Dat had ik als kind nooit begrepen.
Dan komt Derrek erachter dat hij gewoon echt heel erg van haar houd en dat wil hij haar bewijzen. Vervolgens wordt Odette vervloekt door de kwaadaardige Ruigbaard 1-0 voor de originele namen) en moet Derrek haar redden door zijn liefde te bewijzen en het Beest (Ruigbaard in monstergedaante) te verslaan.
Eind goed al goed, ze trouwen en er komen nog een boel vervolgfilms die ik niet gezien heb en die ook 100 keer slechter zijn getekend.
Toen keek ik een of andere vage, trage en saaie docu waarvan ik me afvroeg waarom ik hem ook alweer opgezet had.
Ten slotte eindigde ik met ‘The Experiment’, een film over the Stanford Prison Experiment. De film begon met allemaal vage beelden in de strekking van Natuurlijke Selectie waarbij het ene beest het andere afslachtte. Toen had ik al de neiging af te haken, maar goed ik zette door (en was eigenlijk ook gewoon te lui om weer wat anders te bedenken).
De eerste weet-ik-hoeveel minuten waren saaie karakterschetsen van de belangrijkste personages in de film. TRAAAAAAAAG. Toen moest de hoofdpersoon nog een psychologische test doen waarbij hij verschrikkelijke beelden van moord en doodslag kreeg te zien. Daarbij was nog een cameo van onze Piet Paulusma die bij het presenteren van het weer door een bus werd aangereden…
Uiteindelijk begon dat het Experiment waarbij 26 mannen verdeeld werden over twee groepen, de gevangenen en de bewakers. Nu weet ik heel wat over het Stanford Prison Experiment (Want ja, psychologie opleiding en Zimbardo), dus toen de ‘regels’ van het experiment werden uitgelegd had ik al snel door dat die totaaaaal niet overeen kwamen met de originele regels van het experiment. Het acteerwerk was heus niet slecht, maar wat ik van de film gezien heb was dat wel. In het begin ging de film langzaam maar het gedrag van de proefpersonen en hun karakter escaleerde wel belachelijk snel in de film. En okee, dat is in het echte experiment ook zo geweest maar het kwam gewoon slecht over in de film.
Dus heb ik hem maar snel weer afgezet.
De recensies die ik erover op internet lees, zijn ook bijna allemaal negatief dus dat zegt genoeg denk ik.
Fairytales of my life 
Haha grappig, die eerste film heb ik nooit helemaal gezien. Die tweede kende ik sowieso niet!