Zinkend

Geschrokken riep ze zijn naam. Het mocht niet zo eindigen. Ze nam het hem niet kwalijk. Ze was niet boos. Natuurlijk niet. Hoe zou ze boos op hem kunnen zijn? Ze wist dat hij het niet zo bedoeld had. Ze wist dat hij een goed persoon was. Al lukte het hem niet om zichzelf zo te zien en dat deed haar zeer. Ze zou zo graag willen dat ze hem kon helpen maar elke poging die ze daartoe deed mislukte. Elke keer als ze weer wat dichter bij hem leek te komen, duwde hij haar net zo hard weer weg. Het lukte gewoon niet. Maar ze wilde het zo graag. Ze mocht niet opgeven. Mocht hem niet opgeven en ze mocht hem al zeker niet zo laten gaan! Ze schudde aan zijn arm, aan zijn schouders. Nam zijn hoofd tussen haar handen en schreeuwde zijn naam zo hard als ze kon maar hij reageerde niet.

Snel pakte ze haar mobiele telefoon uit haar broekzak en belde het alarmnummer. De vriendelijke stem aan de andere kant moest haar regelmatig vragen om rustiger te praten want in haar geschokte staat kon ze niet rustig uitleggen wat er aan de hand was. Na wat in haar hoofd wel een eeuwigheid leek, maar wat in werkelijk helemaal niet lang geduurd had, begreep de meneer van de alarmlijn wat er aan de hand was en stuurde hij een ambulance naar haar toe. Eindelijk kon ze de telefoon weer wegleggen. Ze ging stuk van de zorgen. Ze zakte steeds verder weg in een staat waarin ze niet meer helder kon denken. Ze moest hem helpen, moest hem redden! Dit mocht het einde nog niet zijn. Hij mocht niet weggaan. Ze wilde niet dat hij haar zou verlaten. Ook al had hij haar misschien geslagen en er alles aangedaan haar kwijt te raken. Ze wist dat hij dat diep in zijn hart niet gewild had. Hij was bang geweest en dat had ze prima aangevoeld. Daar was hij vervolgens alleen maar angstiger van geworden. Hij was weggezonken in een neerwaartse spiraal. De laatste dagen kon ze hem ook nauwelijks meer bereiken. Het was alsof hij zich had afgesloten van de wereld om hem heen. Alsof hij het allemaal niet meer wilde zien of horen. Hij was verzonken in zijn eigen wereld geweest en zij kon er niet bij komen.

Huilend pakte ze zijn hand vast en fluisterde zijn naam. Roepen ging al niet meer, ze kon nauwelijks meer geluid over haar lippen krijgen.

Toen klonk ineens het schreeuwende geluid van de sirenes. De ambulance was onderweg. Ze hoorde hoe het geluid steeds dichterbij kwam, tot het recht onder het raam vandaan leek te komen waarna het ineens stil werd.

Het geluid van de bel verscheurde de bedrukkende stilte die na het stil vallen van de sirenes was gevallen. Een huisgenoot deed de deur open en liet verbaasd de twee ambulancebroeders binnen die zich snel de trap op haastten nadat ze van de huisgenoot had vernomen waar de gewonde jongen woonde. De huisgenoot had niet geweten wat er gebeurd was en had geen idee wat de ambulancebroeders kwamen doen. Hij wilde de twee mannen vragen wie er gebeld had en wat er was gebeurd maar de mannen hadden geen tijd voor hem.

De deur van de kamer vloog open en de ambulancebroeders zakte naast haar op hun knieën. Ze stelden haar een paar vragen die ze vanwege de schrik nauwelijks kon beantwoorden. Toen tilde ze hem samen op en schoven hem op de brancard die ze hadden meegenomen.

Toen ze zag hoe bewegingloos zijn lichaam was, brak ze in tranen uit. Haar vriend, van wie ze zoveel hield was zo beschadigd geweest dat hij uit wanhoop de hand aan zichzelf had geslagen. Alles ging ineens heel snel. De ambulancebroeders gespte hem vast en namen hem tussen zich in mee naar beneden. Naar de ambulance. Aangezien ze zelf geen vervoer naar het ziekenhuis had mocht ze mee. Het was raar, onwerkelijk. Ze zat naast de bestuurder en verbaasde zich erover hoe hoog de ambulance was. En dat terwijl achterin de wagen een ambulancebroeder bezig was het leven van haar vriend te redden. Of althans een poging daartoe te doen. Ze wisten niet of hij het zou redden of dat het al te laat was. De sirenes gingen weer aan. Het klonk gedempt in de auto maar het was alsnog goed hoorbaar. Auto’s gingen voor hen aan de kant, mensen keken hen na op hun vlucht naar het ziekenhuis, naar een mogelijke redding voor de jongeman die achterin lag. Die geen oplossingen meer had gezien. De man die gebroken was geweest.

Advertentie