De eerste stap

In de vorige blog konden jullie lezen welke stappen ik heb moeten nemen om aangenomen te worden bij NS. In dit blog ga ik meer vertellen over de eerste fase van de opleiding: het behalen van je machinisten vergunning.

Om trein te mogen rijden heb je een vergunning nodig. Eigenlijk je trein rijbewijs. Net als bij de auto is dit verdeeld in een theorie- en een praktijkdeel. Verder houdt de vergelijking een heel eind op.
Waar je bij de auto een theorieboekje krijgt met de verkeersregels en de borden gaat dat bij de trein een stuk verder, zo krijg je ook deel over de techniek van bijvoorbeeld de remmen van een trein en uitleg over de wetgeving die bij het vervoer per spoor komt kijken. Daarnaast doe je geen praktijkexamen in de buitenlucht maar op een simulator.

In totaal doe je vier examens bij het VVRV (stichting Veiligheid en Vakmanschap Railvervoer). Twee theorie examens, een examen veiligheidscommunicatie (woord voor galgje?) en het simulatie examen. Het sim-examen bestaat uit twee delen, maar ik maakte die gelijk achter elkaar vandaar dat ik het als één examen benoem.

Om je voor te bereiden op al deze examens volg je een intensief opleidingstraject bij NS. Wegens de huidige pandemie vinden de theorielessen plaats via Teams. Dus dan is het van belang dat je een met een pc of laptop ergens rustig kunt zitten, afleiding kun je namelijk echt niet gebruiken.
De lessen volgen de opbouw van het lesboek dus aan de hand daarvan kun je je voorbereiden. Het is een beetje wisselend hoeveel tijd er aan ieder onderwerp besteedt wordt, als ik het mij goed herinner tussen de twee en vier lesdagen.
Een van de onderdelen gaat over veiligheidscommunicatie. Als machinist bestuur je een behoorlijk voertuig en alle communicatie die je bijvoorbeeld met de treindienstleider voert, moet aan strenge regels voldoen.
In het begin vond ik dat best ingewikkeld en wilde ik ook echt van de hoed tot de rand weten hoe het precies zat. Samen met mede-aspiranten ben ik elke lesdag, voor de les, een half uur gaan oefenen. Dit heeft mij wel echt geholpen in het examen omdat ik daardoor wat meer ‘gewend’ was aan het toepassen van de gesprekdiscipline.

Het theoriegedeelte is wel echt een van de meeste pittige onderdelen van de opleiding. Mijn tip aan iedereen die deze opleiding ook gaat doen is: neem het serieus en neem er je tijd voor. Dit betekent wel dat je privé leven even op pauze komt te staan. Ik had het geluk dat ik voor ik begon een lange zomervakantie had. In deze tijd heb ik al mijn vrienden nog eens opgezocht voor een gezellig dagje. Toen de opleiding begon kwam ik hier niet meer zo vaak aan toe namelijk.
Ik probeerde voor de lessen vast wat stof te leren omdat ik wist dat ik na de lessen vaak best al moe was en me dan minder kon concentreren. Dus ondanks dat de lessen meestal pas om 10 uur begonnen, stond ik op tijd op om voor de les te kunnen leren en v-com (veiligheidscommunicatie) te kunnen oefenen. Zo kon ik mij na de les focussen op het maken van het huiswerk en was ik in de avond echt klaar-klaar voor ns.
Ook op vrije dagen zat ik nog te blokken, om de stof echt goed in mijn hoofd te krijgen heb ik alles tig keer herhaald. Misschien was ik hierin een beetje over ijverig soms, maar het heeft zijn vruchten afgeworpen. Wel gaf ik mezelf één dag in de week NS-vrij. Zodat alles even kon landen en ik even mijn gedachten op iets anders kon focussen.
Nog een tipje van mij: het seinen-boek.
Toch weer een vergelijking met autorijden, naast het spoor staan lichtseinen en borden. De betekenis hiervan is echt ontzettend belangrijk en je kennis daarvan wordt ook getoetst in de examens. In de weken voor de opleiding begon heb ik het seinenboek vast twee keer doorgenomen zodat ik vast een beetje wist wat de seinen betekenden. Het doorlezen van het seinenboek heb ik bijgehouden door elke week het boek of een deel ervan door te nemen. Tot ik merkte dat de seinen er goed in zaten.
Sommige seinen zullen in het begin een beetje vaag zijn, zoals ‘geel met een knipperend getal’, tijdens de praktijkdagen zullen de puzzelstukjes op hun plek vallen en ga je snappen waarvoor dat sein is. Hint: heeft met je remweg te maken.

In deze fase van de opleiding heb je nog weinig rijdagen maar de dagen die je hebt om de trein op te gaan zijn wel heel waardvol. Als je op de bok zit en door het Nederlandse landschap rijdt, weet je weer waar je het voor doet. En de theorie en seinkennis gaan wat meer leven doordat je het ‘buiten’ kunt bekijken.

Om je voor te bereiden op je simulatie examen ga je een aantal keer naar Amersfoort. Daar heeft NS een simulatorcentrum waar je op een trein-simulator kunt oefenen met het opvolgen van seinen en het toepassen van de regelgeving.
De eerste paar keer op de sim vond ik echt vreselijk. Ik had constant ruzie met dat ding. De besturing wijkt toch wat af van de treinen die bij NS voornamelijk gereden worden. Op een gegeven moment kreeg ik er wel wat handigheid in maar in het begin kwam ik toch regelmatig ongepland tot stilstand omdat ik iets te enthousiast was met de remmen. Geduld was hierin het sleutelwoord. Niet alleen met het krijgen van de handigheid. Maar ook voornamelijk met die remmen.

In de huidige opleiding zit ook al een stukje ERTMS. Dat is een vernieuwing binnen het Europese railvervoer waardoor we in de toekomst met een ander beveiligingssysteem kunnen gaan rijden. Op bepaalde trajecten ligt het er al en wordt er dus al mee gewerkt.
Op ERTMS wil ik niet te ver ingaan, het is hierbij echt zaak om het lesplan te volgen en niet vooruit te gaan werken anders kan het wel eens ingewikkeld voor je worden. In het begin van de lessen gooien ze de hele doos puzzelstukjes voor je op de grond, geleidelijk aan ga je die puzzel leggen tijdens de lessen.

De lessen worden afgesloten met de eerder genoemde examens. De theorie examens vond ik niet zo heel spannend. Voor het v-com en sim-examen was ik wel wat zenuwachtig. Uiteindelijk vond ik v-com echt de vervelendste, daarna viel het sim-examen me echt heel erg mee.
Voor de examens moet je naar Zoetermeer. Afhankelijk van waar je woont kan dat best een wereldreis zijn. Ik ging gewoon met de trein, nam daar ruim de tijd en in de trein probeerde ik zoveel mogelijk te ontspannen. Leren of nog snel wat doornemen heb ik eigenlijk niet gedaan op weg naar het examen.
Na de examens krijg je niet gelijk de uitslag, vaak pas na een dag of twee.

En eindelijk, na vier succesvolle tripjes naar Zoetermeer kwam het verlossende telefoontje van mijn teammanager: ook het laatste examen behaald en dus geslaagd voor mijn vergunning!
Stiekem is dit blog langer geworden dan eigenlijk mijn bedoeling was. Het is ook zo’n intensieve periode geweest. De theorie opleiding is oprecht best pittig, maar het is alle moeite dubbel en dwars waard. Deze fase moet je even doorbijten om te komen waar je wilt zijn: voorop die trein! (wow, sorry voor die mega slechte rijm)

Advertentie